เชียงรายกำลังจะมีรถไฟเป็นของตัวเองในรอบ 70 ปี และรายได้กว่า 60 – 70 เปอร์เซ็นต์มาจากการท่องเที่ยว นอกจากนี้เป็นเมืองชายแดนสามแผ่นดิน ไทย ลาว และพม่า เพื่อเชื่อมต่อไปยังจีนตอนใต้

Daddy TEE's Durian แบรนด์ทุเรียนที่เกิดขึ้นจากลูก 3 คน ร่วมแรงร่วมใจกันกลับไปช่วยพัฒนาสวนทุเรียนของพ่อ ทั้งการปลูกและการทำตลาดแบบใหม่ จนโด่งดังเป็นที่รู้จักขึ้นมา

ผู้หญิงคนหนึ่งตัดสินใจเปลี่ยนจากคนชอบสักกลายเป็นช่างสัก และสร้างร้านสักเล็กๆ สุดไพรเวทในบ้านของตัวเอง นี่คือร้าน Saikaa.tattoos ของ “เก้า-สายสิริ จำนงค์ศิลป” อดีตมนุษย์เงินเดือนสาย Production

จากธุรกิจเมล็ดกาแฟคั่วบรรจุถุงของเพื่อนรักในวัยเด็ก 2 คนที่ทำกันแบบมือสมัครเล่นในโรงรถที่บ้าน แต่ 4 ปีกลับเติบโตมีโรงงานผลิตและขึ้นชั้นในซูเปอร์มาร์เก็ตกว่าครึ่งหมื่นทั่วสหรัฐฯ

ถ้าพูดถึงธุรกิจสุดฮอตแห่งพ.ศ.นี้ที่มีคนนิยมทำกันมาก หนึ่งในนั้นต้องมี “ธุรกิจคาเฟ่ และร้านกาแฟ” รวมอยู่ด้วยแน่นอน แต่ด้วยจำนวนผู้แข่งขันที่มีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน ทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่ต่างทยอยเข้ามาลงเล่นกันอยู่เรื่อยๆ จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะนำพาธุรกิจให้อยู่รอดมาได้ หลายร้านต่างต้องล้มหายต่างจากไป แต่หลายแบรนด์ก็ยังอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้อย่าง Au Bon Pain (โอบองแปง)

หลังจากที่ต้องกักตัวและใช้ชีวิตแบบเว้นระยะห่างทางสังคมกันมาอย่างยาวนาน ทำให้หลายคนเริ่มอึดอัดและอยากจะออกไปเที่ยว จึงทำให้การท่องเที่ยวระยะใกล้หรือจังหวัดเมืองรองที่เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น นับเป็นโอกาสของธุรกิจในต่างจังหวัด

ในแวดวงธุรกิจอาหาร plant-based ที่กำลังบูมในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผลิตภัณฑ์ที่พัฒนาโดยส่วนใหญ่เน้นไปที่เนื้อหมู เนื้อไก่ หรือกระทั่งไข่ไก่เทียม อย่างไรก็ตาม ช่วงหลังจะเห็นสตาร์ทอัพฟู้ดเทครุ่นใหม่หันมาสนใจจับตลาดอาหารทะเลจากพืชมากขึ้น หนึ่งในนั้นคือ “เซฟ ดะ ซี ฟู้ดส์” (Save da Sea Foods) จากแคนาดา

นักธุรกิจหญิง บุคลิกงามสง่า นั่งเซ็นสัญญากับนักลงทุนต่างชาติ เพื่อขยับกิจการให้ก้าวสู่ธุรกิจระดับเอเชีย คือภาพจำในอดีตของ "เยจิน คิม" ผู้ประกอบการไทยสัญชาติเกาหลี

สถานการณ์โควิด-19 ได้ผลักดันให้โลกดิจิทัลหมุนเร็วขึ้น ทำให้วิถีการทำงานได้เปลี่ยนไป ได้สร้างความคุ้นชินให้กับคนทำงานยุคใหม่ ซึ่งองค์กรจะมีวิธีการปรับตัวอย่างไรให้เข้ากับคนยุคดิจิทัล และจะดึงดูดคนกลุ่มนี้ให้อยู่กับองค์กรเราได้อย่างไร

ไอเดียทำธุรกิจสำหรับคนชอบน้องหมานี้มีชื่อว่า Ryan for Dogs โดยมี Ryan Stewart เป็นเจ้าของ ธุรกิจรับจ้างพาสุนัขเดินเล่นนี้ทำให้เขาสามารถหารายได้ 60 ดอลลาร์สหรัฐฯต่อชั่วโมง และมีรายได้ต่อปีสูงถึง 120,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ โดยที่ทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน วันละ 6 ชั่วโมง

ผู้ประกอบการส่วนใหญ่นิยมคำนวณต้นทุนโดย “ประมาณ” เอา ซึ่งหารู้ไม่ว่า บางครั้งราคาสินค้าที่ตั้งนั้น ได้กำไรไม่เท่าที่คิดไว้ บางครั้งไปตั้งราคาโปรโมชั่น ก็อาจขาดทุนได้โดยไม่รู้ตัว เอาเป็นว่าลองมาดูวิธีการคำนวณต้นทุนการผลิตที่ซับซ้อนแต่สามารถทำความเข้าใจได้ไม่ยากกันดีกว่า

เป็นที่ทราบกันดีว่าผู้บริโภคมีผลต่อการทำธุรกิจมหาศาล ถ้าหากธุรกิจไหนเข้าถึงความต้องการผู้บริโภคได้มากที่สุดธุรกิจนั้นมีโอกาสเติบโต แต่ด้วยพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ล่าสุดผลการศึกษา Future Shopper ของวันเดอร์แมน ธอมสัน พบว่าการสร้างประสบการณ์ลูกค้าให้เหมาะสมที่สุด คือสิ่งชี้ชะตาการเติบโตของธุรกิจในอนาคต