ลำพังแค่ขายของธรรมดาก็แข่งขันกันหนักหนาน่าดูยิ่งต้องมาสู้กับไวรัสที่มองไม่เห็นอย่างโควิด ทำให้ผู้ประกอบการหลายรายแทบหมดตัว เหมือนกับหนุ่มอุบลราชธานีที่ต้องปิดร้านอาหารอีสานไปจากพิษโควิดรอบแรก แต่ก็กลับมาได้อีกคร้้งที่ดีกว่าเก่า

การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาโควิด-19 ระลอก 3 ส่งผลต่อสภาพเศรษฐกิจและธุรกิจให้ตกต่ำลง หน่วยจากภาครัฐ สถาบันการเงินต่างๆ จึงเร่งออกมาตรการให้ความช่วยเหลือผู้ประกอบการ SME

วันนี้ห้องพักไม่ใช่แหล่งรายได้หลักอีกต่อไป เมื่อนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เคยเป็นตลาดหลักต้องหายไปเพราะวิกฤต “โรงแรมไชน่าทาวน์” จึงพลิกมาหาเงินกับธุรกิจอาหาร รวบรวมความอร่อยย่านเยาวราชที่คุ้นเคยดีมาเสิร์ฟให้กับผู้คนแบบเดลิเวอรี

ผู้ประกอบการหลายคนอาจผลิตเก่ง ทำของดี มีแบรนด์ปัง แต่ต้องมาตกม้าตายเพราะปัญหาสต็อกสินค้า ป้าตือ ย้ำว่า การจัดการแบรนด์โดยเฉพาะเรื่องการเคลียร์สต็อกเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าจะทำในรูปแบบของ New Form หรือ Re-Construction ก็ตาม

เริ่มต้นจากต้องปรับเปลี่ยนช่องทางธุรกิจ เพื่อหันมาขายสินค้าผ่านช่องทางออนไลน์มากขึ้นในช่วงวิกฤตที่เกิดขึ้น Cocoa Valley Resort จึงหยิบเอาสิ่งใกล้ตัวอย่างใบโกโก้ซึ่งมีขนาดใหญ่และหนา มาใส่ลงไปกล่องพัสดุเพื่อกันกระแทกก่อนส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้า

บัณฑิตหนุ่มไม่อยากเป็นลูกจ้าง เมื่อเรียนจบจึงเริ่มต้นธุรกิจโดยไปเดินเที่ยวชมงานอีเวนต์ สู่การสร้างอาณาจักรป๊อปคอร์น The Kettle Gourmet มี 9 นักลงทุนอยากเป็นพันธมิตร

ในวันที่สถานการณ์โควิดระลอกใหม่ ทำให้ คำว่า “เว้นระยะห่าง” สกัดกั้น SME ให้ไม่สามารถใกล้ชิดลูกค้าได้เหมือนเก่า ถึงเวลางัด 4 เทคนิค ตัวช่วยเสริมการบริการและสร้างประสบการณ์ที่ดีให้กับลูกค้า ในทุกที่ ทุกเวลา แม้ต้องสื่อสารกันระยะไกล

ถ้าผลิตภัณฑ์ OTOP ถูกต่อยอดโดยคนรุ่นใหม่ จากสินค้าชุมชนก็พร้อมอัพเกรดสู่ลักชัวรี่แบรนด์ได้ เหมือน “Maligood” (มะลิกู๊ด) ผลิตภัณฑ์แฟชั่นจากผ้าไหมไทยที่ขายกันในราคาหลักหมื่น ส่งออกไปทั้งสิงคโปร์ ญี่ปุ่น ฮ่องกง ออสเตรเลียและอเมริกา

อะไรที่ทำให้ VNG สตาร์ทอัพเริ่มการพัฒนาเกมสามารถก้าวไปสู่บริษัทเทคโนโลยีขนาดใหญ่จนประสบความสำเร็จในการเป็นยูนิคอร์นแห่งแรกของเวียดนามมีมูลค่า 2 พันล้านดอลลาร์

แม้จะเคยมีรายได้เข้ากระเป๋าถึงเดือนละ 6 หลัก จากการทำงานถึงสองตำแหน่งทั้งเป็นผู้จัดการฟิตเนสและเทรนเนอร์ แต่ความมั่นคงในชีวิตหายไปทันทีเมื่อโควิดมาเยือน เส้นทางอาชีพที่สามเพื่อหารายได้จึงเริ่มต้น

จากติวเตอร์สอนภาษาอังกฤษที่แต่งตำราขายเอง เป็นที่รู้จักดีในโลกออนไลน์จากเพจ “ครูหนึ่งอิงลิซชีวิตจริง” พลิกชีวิตคิดพัฒนาปรับปรุงที่ดินที่ซื้อเก็บไว้ 12 ไร่ เพื่อต่อยอดสู่การทำเกษตรที่ยั่งยืนนำรายได้สู่ครอบครัวและท้องถิ่นสร้างมูลค่าเพิ่มขึ้นมานับหลายเท่าตัว

เพื่อให้ธุรกิจอยู่รอด ผ่านพ้นช่วงที่เหลือของปี 2564 นี้ไปให้ได้ ผู้ประกอบการจำเป็นต้องสำรวจธุรกิจว่ามีความเสี่ยงแบบไหน จะเป็นเรื่องรายได้ ช่องทางการขาย ต้นทุน หรือภาระหนี้สิน เมื่อประเมินความเสี่ยงที่กำลังเผชิญอยู่ แล้วอุดจุดอ่อนเหล่านี้ให้ได้