ตะวันออกกลางนับเป็นอีกหนึ่งตลาดที่สำคัญของ SME ไทย เนื่องจากมีกำลังการซื้อสูงและมีความต้องการบริโภคสินค้าไทยจำนวนมาก “เวิลด์เอ็กซ์โป 2020 ดูไบ” ณ เมืองดูไบ ประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ คือ อีกหนึ่งความหวังของผู้ประกอบการไทยในเวลานี้

กลยุทธ์ต้องรอด ฉบับยักษ์ใหญ่แฟรนไชส์ธุรกิจอาหารอย่าง “เดอะ ไมเนอร์ ฟู้ด กรุ๊ป” ผู้ให้บริการด้านอาหารและฟาสต์ฟู้ดรายใหญ่ของประเทศ ในวิกฤตโควิด-19 พวกเขาใช้กลยุทธ์ไหนเพื่อไปต่อ

ขณะนี้สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (ยูเออี) สร้างเขตเศรษฐกิจแห่งใหม่ เพื่อเป็นศูนย์กลางการผลิตอาหารที่สะอาดและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร และยังทำหน้าที่เป็นศูนย์บ่มเพาะสําหรับนักวิจัย Startup เพื่อวางแผนเป็นอนาคตของอุตสาหกรรมอาหาร

"OverBrew Specialty Coffee" ร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ที่ปรับตัวแก้วิกฤตด้วยการจำหน่าย "Cold Brew Bucket" หรือชุดทำกาแฟสกัดเย็นทำกินเองที่บ้านได้ง่ายๆ จากคิดหารายได้เพิ่ม กลายเป็นสร้างรายได้หลักนับแสนต่อเดือนให้ธุรกิจ

ช่วงเวลาของการเผชิญหน้ากับสถานการณ์โควิด-19 โฮสเทลย่านเมืองเก่าที่ชื่อ “Beehive Phuket Old Town Hostel” ปรับกลยุทธ์ธุรกิจ โดยใช้เวลาแค่ 2 เดือน คิดสูตรบะหมี่ออร์แกนิก สร้างแบรนด์ “บะหมี่จินหู่” ที่สามารถโตได้ถึง 200 เปอร์เซ็นต์

แม้ปัจจุบันการใช้เทคโนโลยีการเกษตรสมัยใหม่ หรือ AgriTech ในไทยจะยังอยู่ในระยะเริ่มต้น แต่จากราคาเทคโนโลยีที่ถูกลงและความรู้ด้านเทคโนโลยีที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้ AgriTech มีบทบาทในไทยมากขึ้นในช่วง 3-5 ปีข้างหน้า

แม้โควิด ทำให้ธุรกิจนำเข้าต้นไม้จากเกาหลีต้องชะงัก แต่เจ้าของกิจการไม่ยอมให้ธุรกิจสะดุด หันมาพัฒนาสูตรดินขึ้นมาขายแทน

การแพร่ระบาดของโควิด-19 ส่งผลให้ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับการสร้างภูมิคุ้มกันแก่ร่างกาย (Immune System) โดยเฉพาะอาหารเสริมและวิตามิน

ในโลกนี้มีพลเมืองที่แพ้กลูเตนมากถึง 600-700 ล้านคน นั่นเป็นโอกาสธุรกิจของ “Sava Flour” แป้งกลูเตนฟรีสำหรับผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ ที่ทำจากมันสำปะหลัง จนสามารถสร้างมูลค่าเพิ่มจากแป้งมันธรรมดาได้สูงถึง 8 เท่า แค่ 1 พาเลท ก็กำไรเท่า 1 ตู้คอนเทนเนอร์

Taksa Toy แบรนด์ของเล่นไทยเสริมพัฒนาการที่เริ่มต้นจากงานวิทยานิพนธ์ต่อยอดจนกลายเป็นธุรกิจขึ้นมา ความน่าสนใจของแบรนด์ไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ แต่ยังเป็นแบรนด์ไซส์เล็กที่เพียงเริ่มต้นทำธุรกิจปีแรก ก็ไปบุกงานของเล่นใหญ่สุดระดับโลกได้ด้วย

มีการประเมินว่าแค่ในอเมริกาประเทศเดียวมีอาหารที่เหลือทิ้งราว 30 – 40%

ลำพังแค่ขายของธรรมดาก็แข่งขันกันหนักหนาน่าดูยิ่งต้องมาสู้กับไวรัสที่มองไม่เห็นอย่างโควิด ทำให้ผู้ประกอบการหลายรายแทบหมดตัว เหมือนกับหนุ่มอุบลราชธานีที่ต้องปิดร้านอาหารอีสานไปจากพิษโควิดรอบแรก แต่ก็กลับมาได้อีกคร้้งที่ดีกว่าเก่า