คนบนดอยโฮมสเตย์ ที่พักมาแรงบนโซเชียล เสน่ห์แบบบ้านๆ คิวจองยาวเป็นเดือน

 

     “ของพี่เต็มหมดเลย ว่างแค่พรุ่งนี้คืนเดียว ส่วนเสาร์ อาทิตย์เต็มยาวถึงกุมภาฯ เลยครับ”  เป็นคำตอบปลายสายจากคนบนดอยโฮมสเตย์ ขยี้ภาพที่วาดไว้ในหัวจนแหลกไม่มีชิ้นดี

     แต่ยังถือว่าโชคดีที่เหลือช่องว่างให้ผมได้แทรก แม้แค่คืนเดียว อย่างน้อยจะได้ทำความรู้จักกับ คนบนดอยโฮมสเตย์ ที่พักมาแรงในโลกโซเชียล กลางหมู่บ้านป่าเหมี้ยง จังหวัดลำปาง

     เมื่อปลายทางไม่สามารถเปลี่ยนแปลงบางอย่างได้ ทางเดียวที่ผมทำได้ คือ ต้องปรับเปลี่ยนตารางของตัวเอง ไว้สำหรับการเดินทาง บนเบาะมอเตอร์ไซค์เช่าจากตัวเมืองลำปาง

     ไม่กี่ชั่วโมงบนท้องถนน ช้าๆ ดูโน่นดูนี่ไปตามเส้นทางน้ำตกแจ้ซ้อน ไต่เขาชันๆ ผ่านป้ายโค้งอันตรายคอยเตือนสติเป็นระยะๆ ผมชอบเวลาที่เสี่ยงทำอะไรสักอย่าง ทำให้เราต้องมีเพื่อนตายที่ขาดไม่ได้ คือ สติสัมปชัญญะ

     บ่ายสี่โมงครึ่ง ผมถึงคนบนดอยฯ โดยสวัสดิภาพ อากาศหนาวขึ้น วันนี้หมู่บ้านแทบไม่มีนักท่องเที่ยวให้เห็น ผมทักทายเจ้าของบ้าน เก็บของ ขับมอเตอร์ไซค์ต่อไปกิ่วผิ่น จุดชมวิวรอยต่อเขตลำปาง เชียงใหม่ ซึ่งจากจุดนี้สามารถไปทะลุแม่กำปองได้ไม่เกินสิบกิโลเมตร แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องอาศัยใจสู้กับการขึ้นลงชันๆ บนถนนแสนแคบ

     ผมกลับถึงคนบนดอยฯ ตอนกำลังจะมืด ธรรมดาของหน้าหนาวที่ความมืดมาเร็วกว่าปกติ ผมได้ห้องพักชั้น 2 นับจากชั้นล่างริมลำธาร ความหนาว เสียงน้ำไหล ทำให้จิตใจผ่อนคลาย ผมเดินลงไปข้างล่าง ข้ามน้ำไปอีกฝั่ง มองกลับมาเห็นบ้านไม้ธรรมดาสามชั้นธรรมดา แสงไฟสีอุ่นส่องแสงกำลังพอดี มีความเคลื่อนไหวของคนพักให้ดูมีชีวิต

     พี่หนุ่ม เจริญ จันทร์งาม คนเนรมิตคนบนดอยฯ ให้มีชื่อ ถือถาดอาหารค่ำมาส่งและทักทาย อาหารพื้นบ้านมื้อเย็นจัดแบบขันโตกเล็กๆ มียำใบเหมี้ยง ไข่ป่าม ต้มจืดฟัก น้ำพริกอ่อง อาหารพื้นถิ่นธรรมดา หน้าตาดี แต่รสชาติไม่ธรรมดา

     “ของพี่คืนนี้เต็มจริงๆ เดี๋ยวถ้าตั้งใจนอนต่อ บ้านหลังอื่นน่าจะว่างอยู่” พี่หนุ่มยังยืนยันคำเดิมตอนมาส่งอาหารเช้าอีกครั้ง เมื่อเห็นความตั้งใจที่ผมจะอยู่ต่อ

ถ้ามาพักโฮมสเตย์ ตั้งใจมาเที่ยวหมู่บ้าน ถ้ายังไม่ได้คุยกับใครเลย มันก็เหมือนยังมาไม่ถึง วิถีนักท่องเที่ยวใครก็ทำได้ แต่การได้เข้าถึงชีวิตชาวบ้าน ไม่กี่คนหรอกที่ทำ ผมคิดในใจ

     “พี่มีที่ไหนแนะนำบ้างครับ”

     “มา เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง”

     เหตุการณ์สั้นๆ คงจบแค่นั้น ถ้าผมไม่จบด้วยประโยคนี้ การทำความรู้จักกันคงไม่เกิด

     ที่พักคืนที่สองของผม คือ บ้านจันทร์วันโฮมสเตย์ เดินไปจากคนบนดอยแค่ไม่กี่นาที บ้านไม้ธรรมดาที่ไม่มีวิวอะไร แต่ผมกลายเป็นเหมือนคนๆ หนึ่งในครอบครัวของแม่วัน ผมทิ้งไว้แค่กระเป๋าที่นั่น แล้วเดินกลับไปหาพี่หนุ่ม

     กาแฟแก้วแรกเหมือนเป็นบันไดอีกขึ้นของการรู้จักกันของเรา พี่หนุ่มเล่าว่าที่นี่มีกลุ่มโฮมสเตย์ แต่ไม่ได้รับลูกค้าตามคิว เพราะมาตรฐานของแต่ละบ้านไม่เท่ากัน แต่ก็มีพยายามพูดคุยแลกเปลี่ยนช่วยกันสร้างคุณภาพ ส่วนหนึ่งของรายได้ของบ้านแต่ละหลังจะหักเข้ากองทุนกลางเพื่อประโยชน์ส่วนรวม คนบนดอยโฮมสเตย์เองเริ่มมีกระแสขึ้นเพราะเพื่อน ๆ ที่รู้จักกัน

     ที่นี่น่าจะแตกต่างจากบ้านหลังอื่นตรงที่พี่หนุ่มและแฟนเคยทำงานอยู่เมืองใหญ่มาก่อน เมื่อมาทำโฮมสเตย์จึงรู้ความต้องการของคนมาพัก ส่วนหนึ่งเพราะประสบการณ์การเดินทางของตัวเองด้วยที่พักเลยจุดเด่นหลักๆ คือ การจำกัดลูกค้าแค่ 3 กลุ่มต่อรอบ เพื่อให้ทุกคนมีพื้นที่ส่วนตัวเพียงพอ แม้จะมาแค่คนเดียวก็นับเป็นหนึ่งกลุ่ม ส่วนเรื่องอาหาร โชคดีที่แฟนพี่หนุ่มเคยทำงานด้านนี้มาก่อน เลยเป็นต่อเรื่องการจัดหน้าตาอาหารให้ดูน่าสนใจ และยกระดับอาหารถิ่นให้ลูกค้าเข้าถึงได้

     การพูดคุยยิ่งทำให้รสชาติกาแฟกลมกล่อมมากขึ้น เราคุยกันหลายเรื่องพอประมาณ รวมถึงการรับมือกับการล้นทะลักของนักท่องเที่ยว พี่หนุ่มสรุปให้ฟังสั้นๆ ว่าต่อให้สถานการณ์เป็นอย่างไร คนบนดอยโฮมสเตย์ยังคงจะรักษามาตรฐานไว้แบบนี้ แม้เราจะพูดคุยกันไม่นานนักอย่างน้อยหัวใจผมก็พองโตขึ้นบ้าง ถ้าผมรีบกลับ เราคงไม่ได้รู้จักกันเลย

     ผมใช้เวลาเกือบทั้งวันสำรวจหมู่บ้าน ดูการสีกาแฟ การมัดเหมี้ยงเตรียมส่งขายในเมือง ชาวบ้านทุกคนที่ผ่านพบ เต็มใจพูดคุยอย่างกับผมไม่ใช่นักท่องเที่ยว

     ผ่านบ้านพี่หนุ่มอีกรอบ พร้อมกับกาแฟแก้วที่สอง เราคุยกันต่อพอสมควร หลายเรื่องทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น ผมรับรู้ถึงความตั้งใจแน่วแน่ในการรักษาวิถีของคนที่นี่  การเดินทางนี้แม้จะกำหนดบางอย่างไม่ได้ แต่คิดถูกที่ยอมรับข้อจำกัดและยืดหยุ่นได้ กลางอากาศหนาวที่ร่างกายรู้สึกได้ ในใจของผมกลับอบอุ่นด้วยวิถีและชีวิตคนที่นี่ ต่อให้หนาวเนื้อแค่ไหนในป่าเหมี้ยงก็ไม่มีวันถึงใจที่อุ่นไปแล้วของผมหรอก

Text / Photo : ชาญชัย หาสสุด

     ข้อมูลติดต่อ

     www.facebook.com/konbondoihomestay

     ID LNE : jamlearn

     โทร  : 08 6215 8494, 09 0324 0790

 

www.smethailandclub.com
ศูนย์รวมข้อมูลธุรกิจเอสเอ็มอี

RECCOMMEND: ENTREPRENEUR

กว่าจะเป็น สุขกับป๊อกกี้ ร้านลับ ชื่อเท่ เมืองสัตหีบ ที่ใครมาก็ต้องได้ความสุขกลับไป

“สุขกับป๊อกกี้” คาเฟ่ & ร้านอาหารชื่อแปลกหู อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ที่แค่ฟังก็รู้ว่าต้องเป็นพื้นที่แห่งความสุข

บ้านอยู่ดีมีความสุข เกาะสีชัง กับแนวคิดทำธุรกิจให้มีขยะน้อยที่สุด

เราไม่สามารถลดขยะให้เป็นศูนย์ได้ แต่สามารถลดให้น้อยลงได้ แค่ลองตั้ง Mindset ค่อยๆ ลงมือทำไปทีละนิด ไม่ว่าใครก็ทำได้ เหมือนกับ “บ้านอยู่ดีมีความสุข” ที่พักเล็กน่ารักบนเกาะสีชัง จ.ชลบุรี ที่เริ่มต้นทำจากจุดเล็กๆ ไปทีละอย่าง

บ้านๆ น่านๆ ตำนานที่พัก+ห้องสมุด รายแรกของไทย ใช้สิ่งที่รักต่อยอดธุรกิจโตกว่าทศวรรษ

เพราะความรู้ ความบันเทิง ความรื่นรมย์ไม่ได้อยู่แค่ในหนังสือ แต่มันอยู่ในชีวิตเราทุกรูปแบบ นี่คือ เหตุผลที่ทำให้ "ชโลมใจ ชยพันธนาการ" (ครูต้อม) อดีตครูสอนวิชาภาษาไทยผันตัวมาเป็นเจ้าของที่พัก “บ้านๆ น่านๆ” ที่มีจุดขาย คือ มีห้องสมุดไว้สำหรับหนอนหนังสือเป็นรายแรกของไทย