เคยคิดสงสัยกันไหมว่าทำไมร้านบางร้านที่พูดจาโฉงฉาง เสียงดัง ปากร้าย บางทีหน้าตาก็ดูหยิ่งๆ ไม่ค่อยรับแขก แต่ทำไมลูกค้าถึงยังอุดหนุนอยู่ แถมบางที่ยังแย่งกันต่อคิวยาวเป็นหางว่าว หรือแสดงว่าจริงๆ แล้วบุคลิกภายนอกอาจไม่ได้ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อของลูกค้าทั้งหมด อะไร คือ เหตุผลที่ทำให้ยังซื้ออยู่ แล้วแค่ไหนที่ลูกค้าถึงจะไม่โอเคกันล่ะ วันนี้เราลองรวบรวมความคิดเห็นบนโซเชียลของลูกค้าที่มีต่อร้านค้าที่ว่ามาฝากกัน
ดูที่ตัวสินค้าเป็นหลัก
- ไปซื้อสินค้าค่ะ สนใจที่ตัวสินค้า ไม่ได้สนใจหน้าตาแม่ค้า จะยิ้มไม่ยิ้มไม่ใช่ประเด็นถ้าของเขาดีจริง เราจะกลับไปซื้อซ้ำ แต่ถ้าแม่ค้ามาด่า หรือปากหมาใส่เราเมื่อไหร่ ก็ไม่ซื้อ
- ซื้อครับ เพราะต้องการสินค้า ไม่ได้ต้องการบริการเสริม
- ผมซื้อสินค้า ดูที่ตัวสินค้า ถ้าเจอร้านแม่ค้าดุๆ หน่อย อย่างมากก็จ้างคนอื่นไปซื้อให้
ปากร้ายไม่ว่า แต่อย่าวีนใส่ลูกค้า
- หน้าไม่รับแขก = เฉยๆ เขาอาจเหนื่อย ปากไม่ดี = ไม่ซื้อครับ
- ปากร้าย ด่ากันเองไม่เป็นไร แต่ถ้าด่าลูกค้า = เลิกกิน
- มีข้าวหมูแดงที่ทำงานเก่า อร่อยเลยล่ะ แต่โฉงเฉงมาก ไม่ด่าลูกค้านะ ด่ากันเอง กินไปปวดหัวไป เลยเปลี่ยนจากกินที่ร้าน เป็นซื้อใส่กล่องแทน แต่ถ้าเมื่อไหร่ด่าลูกค้าด้วย ก็คงเลิกกินอ่ะครับ
อย่าลัดคิวเป็นพอ
- ขอ 2 อย่าง
1.ไม่ทำลัดคิว
2.ไม่รอคิวนานเกิน
แค่ 2 อย่างก็พอใจแล้วครับ เพราะก็ไม่ชอบเสวนากับแม่ค้า และไม่ได้คาดหวังว่าแม่ค้าพ่อค้าต้องปั้นหน้ารับแขกด้วย
ยอมเพราะอร่อย ถูก และดี
- ถ้าปากจัด ปากเสียอย่างเดียว คงไม่เข้าไปหรอก แต่ถ้าราคาถูก รสชาติดี ปากเสียกว่านี้ก็กิน มันอยู่ที่เกณฑ์ของลูกค้าแต่ละคน ร้านสะอาด ตกแต่งดี มารยาทงาม กราบลูกค้าแบบเบญจางคประดิษฐ์ หมอบคลานเข้ามารับออร์เดอร์ แต่ถ้าขายแพง ก็ไม่รู้จะเข้าไปทำไม เพราะไม่ใช่สิ่งพิจารณาหลักของผม
- มีอยู่ร้านหนึ่งตามสั่งแถวบ้าน อร่อยมาก แต่เวลาไปซื้อต้องเตรียมตัวให้ดี คิดเมนูไปจากบ้าน ถ้ามั่วยึกยัก ชักช้าหน้าร้าน มีหวังโดนดุ แต่ก็ยอมเพราะอร่อย และถูก