TEXT : Surangrak
PHOTO : Sahaphak, Pokin
“สุขกับป๊อกกี้” คาเฟ่ & ร้านอาหารชื่อแปลกหู อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ที่แค่ฟังก็รู้ว่าต้องเป็นพื้นที่แห่งความสุข ด้วยบรรยากาศร่มรื่นของบ้านไม้เก่าสองชั้นที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ใหญ่หลากชนิด แถมด้านในยังเต็มไปด้วยชิ้นงานศิลปะจากฝีมือของ ธนเดช แมลงทับทอง หรือ “ป๊อกกี้” ชายหนุ่มเจ้าของร้าน แต่เบื้องหลังความสุขอาจไม่ราบรื่นอย่างที่คิด มีเรื่องราวความหลังบางอย่างเก็บซ่อนเอาไว้ข้างในก็ได้ ลองมาทำความรู้จักกับเขาและที่นี่ไปพร้อมกัน
กว่าจะสุขได้ ก็ต้องทุกข์มาก่อน
ย้อนไปยังจุดเริ่มต้น ก่อนจะมาเป็น สุขกับป๊อกกี้ ธนเดชเล่าว่าเขาเคยทำธุรกิจเป็นผู้รับเหมามาก่อน และถ้าจะย้อนไปไกลอีกหน่อย เขาเรียนจบคณะจิตรกรรม มหาวิทยาลัยบูรพา หลังจบมางานแรกที่ทำ คือ อยู่เบื้องหลังงานโฆษณา จนจับพลัดจับผลูไปช่วยแม่เพื่อนออกแบบร้าน เลยเบนสายเข้าสู่ธุรกิจรับเหมาก่อสร้างเต็มตัว.. แต่ก่อนหน้านี้ปีกว่าๆ ชีวิตเขาก็เปลี่ยนไป
“ทุกอย่าง คือ ล้มหมด เรียกว่าเป็นศูนย์ ทั้งงานและรายได้ แทบไม่มีเงินเหลือติดตัวเลย จนขับรถกับแฟนมาเจอที่นี่ เป็นบ้านร้างปิดไว้ ไม่มีคนอยู่ ลองติดต่อหาเจ้าของบ้าน จนได้เช่า ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเยอะ แค่อยากลองเริ่มทำอะไรใหม่ ที่ไม่ต้องวุ่นวายกับใคร ไม่ต้องบริหารจัดการ อยากกลับมาวาดรูป ทำสิ่งที่เราถนัด เปิดร้านเล็กๆ หารายได้ไปด้วยแค่นั้นเลย”
ธนเดชเล่าย้อนภาพอดีตให้ฟัง จนได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เขาจึงตั้งชื่อร้านว่า “สุขกับป๊อกกี้” ซึ่งเป็นฉายาที่รุ่นพี่ตั้งให้ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพราะชอบกินป๊อกกี้ แล้วเอาพกไว้ในกระเป๋า
“จริงๆ ตอนแรก เขาเรียกว่า “ป๊อกครืด” มาจากตำนานผีสาวเชียงใหม่ที่ดังในยุคนั้น จนเรียนจบ ทำงานแล้วเลยเปลี่ยนมาเรียก ป๊อกกี้ แทน” เขาเล่าที่มาของฉายาที่นำมาใช้เป็นชื่อร้านในวันนี้
สุข สุก ดิบ ดิบ
เมื่อต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ธนเดชเล่าว่า เขาแค่เริ่มลงมือทำจากสิ่งที่มีอยู่และทำได้ โดยไม่ได้ลงทุนอะไรมากมาย
“ตอนนั้นเหมือนต้องรีเซตทุกอย่างใหม่หมด เริ่มต้นจากศูนย์ ตัวร้านเราใช้วิธีออกแบบปรับปรุงง่ายๆ ให้อารมณ์เหมือนมาบ้านเพื่อน ไม่ต้องเนี๊ยบ ไม่ต้องเป๊ะเหมือนตอนทำรับเหมา เฟอร์นิเจอร์บางส่วนก็ดัดแปลงจากเศษวัสดุที่เหลือ เมนูอาหารก็ลองเริ่มจากสิ่งที่เราชอบกิน คิดขึ้นมาแบบดิบๆ ง่ายๆ เลย อย่างผมชอบกินสเต็ก เราเลยวางเมนูหลักของที่นี่เป็นสเต็ก มีให้เลือกทั้งเนื้อวัว เนื้อไก่ เนื้อหมู สูตรน้ำซอสหมักก็ใช้สูตรเดียวกัน แล้วค่อยเอามาดัดแปลงเป็นเมนูต่างๆ เช่น ซี่โครงหมูย่าง, เมี่ยงหมูย่าง, ยำหมูย่าง (ยำป๊อกกี้), ข้าวหน้าหมู ฯลฯ ซึ่งโชคดีที่มีคนชอบรสชาติแบบที่เรากิน เลยช่วยบอกต่อกันปากต่อปาก
“แต่ความโชคดีอีกอย่าง คือ ทุกครั้งที่เราถึงจุดต่ำสุด ก็มักจะมีอะไรเข้ามาช่วยตลอด อย่างครั้งนี้พอรู้ว่าผมทำร้านใหม่ เพื่อนๆ น้องๆ ที่เราเคยช่วยเหลือเขา เคยช่วยติวศิลปะให้ ก็มาช่วยกันทำร้าน โดยไม่เอาค่าแรงอะไรเลย ดนตรีสดก็มาช่วยเล่นให้ฟรีทุกวันเสาร์-อาทิตย์ มีความช่วยเหลือเข้ามาจากหลายทาง จนทำให้กลายมาเป็นร้านอย่างทุกวันนี้”
เสพสุขงานศิลป์ เคล้าคลอเสียงเพลง
นอกจากเมนูอาหารที่ครีเอทขึ้นมาเอง บรรยากาศร้านที่อบอุ่นเหมือนไปบ้านเพื่อน ในพื้นที่ร้านสุขกับป๊อกกี้ ยังมีมุมศิลปะสำหรับใครที่อยากมาขีดเขียน วาดรูปได้ ไม่ว่าเด็ก หรือผู้ใหญ่ หรือจะเดินเล่นดูงานศิลปะในร้าน ก็เพลินไม่ใช่น้อย แถมบางวันคุณอาจได้เจอศิลปินในดวงใจ มานั่งเล่นดนตรี ร้องเพลงให้ฟังแบบเซอร์ไพรส์ก็ได้
“เข้ามาที่นี่ ผมอยากให้เป็นพื้นที่สบายๆ สำหรับทุกคน คุณอยากทำอะไร อยากนั่งเล่นตรงไหนก็ได้ ร้านเราพร้อมต้อนรับทุกคน ไม่ว่าเด็ก หรือผู้ใหญ่ หรือใครอยากมาพูดคุยเรื่องศิลปะ อยากให้ช่วยติวสอบเข้ามหาวิทยาลัย หรือขอคำแนะนำออกแบบก่อสร้าง ผมก็ยินดีช่วย โดยไม่ได้หวังอะไรตอบแทน
“เราผ่านทุกอย่างมาหมดแล้ว ทุกวันนี้อยากใช้ชีวิตให้มีความสุข อะไรที่ให้ได้ ก็ให้ อย่างเห็นเด็กเล็กๆ หรือคนแก่อายุ 70 ปีขึ้นไปเข้ามาในร้าน ผมบอกน้องๆ ในร้านไว้เลยว่าให้เขากินฟรี เรานึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ นึกถึงแม่ของเรา เวลาไปกินข้าวนอกบ้าน ถ้าแพงเขาก็ไม่อยากสั่ง อย่างวงดนตรีที่นี่นอกจากมีน้องๆ มาเล่นประจำให้แล้ว บางวันเพื่อนๆ ในแวดวงศิลปินที่เคยรู้จักกันมาเยี่ยม เขาก็มาเล่นให้ฟรี ลูกค้าที่บังเอิญมาวันนั้น ก็ได้ความประทับใจกลับไป”
สถานีนิยมสุข
มาถึงตรงนี้ หลายคนอาจสงสัยในเรื่องรายได้ระหว่างการเปิดร้านเล็กๆ ขึ้นมาหนึ่งร้านกับธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ที่มูลค่าอาจเทียบกันไม่ได้เลย ธนเดชมีคำตอบถึงสิ่งที่เขาเลือกทำในวันนี้ว่า
“ถ้าเปรียบเทียบกับงานรับเหมาที่เคยทำมากับการเปิดร้านเล็กๆ ร้านหนึ่ง แน่นอนรายได้เทียบกันไม่ได้เลย แต่ทำรับเหมาเวลาล้มมา ก็เจ็บหนักสุดๆ ทำร้าน รายได้อาจไม่มาก แต่มีเข้ามาเรื่อยๆ และอยู่กับเรา ไม่ไปไหน ไม่ต้องเอาเงินไปลงทุนกับอะไรหลายอย่าง ไม่น่าเชื่อว่าตั้งแต่เปิดร้านมาจนเกือบปีแล้ว รายได้ไม่เคยตกลงไปเลย ดีมาตั้งแต่เดือนแรกจนถึงวันนี้ ทำให้เห็นว่าพอไม่คาดหวัง บางครั้งเราอาจได้กลับมามากกว่าที่คิด ข้อดีอีกอย่าง คือ เราบริหารจัดการเองได้ ไม่ต้องขึ้นอยู่กับความต้องการของใคร เปิดร้านทำอาหารขาย ไม่เคยมีใครเอากลับมาคืน แล้วให้ทำใหม่
“ทุกวันนี้ชีวิตมีความสุขดี อาจไม่หวือหวา ไม่มีเงินมากเหมือนทำรับเหมา แต่เราได้อยู่กับครอบครัวเต็มที่ เมื่อก่อนทำงานหนัก เพราะอยากได้เงินเยอะๆ ให้ครอบครัวมีความสุข แต่กลายเป็นต้องมาทะเลาะกับแฟน หงุดหงิดใส่ลูก ซึ่งมองดูแล้วมันไม่ใช่ แต่ทุกวันนี้ผมตื่นตี 5 ทุกวัน มารีดผ้าให้แฟนให้ลูก ทำกับข้าว และก็ส่งลูกไปโรงเรียน เสร็จก็ค่อยกลับมาทำงานตัวเอง เปิดร้าน วาดรูป ถามว่าจะกลับไปทำงานรับเหมาอีกไหม ตอนนี้ยังตอบไม่ได้ ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามเกม ตามช่วงเวลาของมันดีกว่า วันนี้ทำสิ่งนี้แล้วดี ก็ทำไป ถ้าอนาคตร้านจะไปต่อได้ยาวๆ ผมก็ทำต่อ ไม่อยากคิดอะไรไปล่วงหน้า อยู่กับวันนี้ และมีความสุขก็พอ” ธนเดชเล่าความคิด
อยากฝากอะไรทิ้งทายให้คนมาร้านไหม คำถามสุดท้ายที่เราถามเขาออกไปในวันนั้น
“ฝากความสุขไปละกันครับ…ความสุขผมเยอะ (หัวเราะ) หรือใครมีความสุขแล้ว อยากเอามาคืนก็ได้” หนุ่มอาร์ตติสอารมณ์ดีฝากทิ้งท้ายเอาไว้
|
สุขกับป๊อกกี้ https://www.facebook.com/sookkubpocky โทร. 061 872 3366 |
www.smethailandclub.com
ศูนย์รวมข้อมูลธุรกิจเอสเอ็มอี
