ดูเหมือนว่าช่วงวันเวลาที่ลูกค้าเคยใช้บริการโรงแรมแล้วได้กับการดูแลดุจนายกับบ่าวมีแนวโน้มสิ้นสุดลง และลูกค้าที่เข้าพักโรงแรมอาจต้องบริการตัวเองมากขึ้น
จากสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด-19 ที่กินเวลายาวนานมากว่า 2 ปีที่ผ่านมานี้ ซึ่งเข้ามาเปลี่ยนแปลงรูปแบบการใช้ชีวิตของผู้คนมากมายให้ไม่เหมือนเก่า ต้องมีการเว้นระยะห่าง ต้องนั่งทำงานอยู่ที่บ้าน การติดต่อสื่อสารกันผ่านช่องทางออนไลน์เข้ามามีบทบาทมากขึ้น
จำเป็นไหม? 1 พื้นที่ต้องทำธุรกิจแค่อย่างเดียว
หากไม่ได้ลองสังเกตคงไม่ค่อยมีคนรู้ว่าตลอดระยะเวลากว่า 2 ปีที่ผ่านมา ในวงการแฟชั่นมียอดจำหน่ายสินค้าชนิดหนึ่งลดปริมาณลงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งก็คือ รองเท้าส้นสูง
ในโลกยุคใหม่ที่ทุกอย่างต้องถูกขับเคลื่อนด้วยความเร็ว การยึดหลักทำธุรกิจในรูปแบบเดิมเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพออีกต่อไป
ในฤดูฝนที่เฉอะแฉะ อาจเป็นโลว์ซีซันของที่พักหลายแห่ง แต่สำหรับ “เฮินไต” รีสอร์ตเล็กๆ กลางทุ่งนาในอำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน นี่คือ ฤดูทำเงินของธุรกิจ
เป็นเวลากว่าสองปีแล้วที่วันนี้เรายังคงใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับไวรัสโควิด-19 สถานการณ์ดังกล่าวจึงส่งผลต่อพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนไป เพื่อเอาตัวรอดให้ได้ธุรกิจก็ควรต้องปรับตามไปด้วย
นอกจากนักท่องเที่ยวทั่วไปแล้ว “MICE” หรือกลุ่มนักเดินทางเพื่อการจัดงานอีเวนต์และประชุมสัมมนาต่างๆ ถือเป็นอีกกลุ่มผู้บริโภคที่มีความโดดเด่นน่าสนใจ
เมื่อลูกคุณหนู “ต๊อบ-รสิตา จรดล” ทายาทเจ้าของโรงงานผลิตอาหารและเครื่องดื่มที่มีรายได้หลักล้านบาทต่อวัน ต้องเจอกับปัญหาธุรกิจครอบครัว เธอตัดสินใจแยกออกมาทำฟาร์มโคนมของตัวเอง ใช้ชื่อว่า “กาลครั้งหนึ่งฟาร์ม”
แม้ว่าเทรนด์อาหารสุขภาพกำลังมาแรงในทั่วโลก แต่เรากลับพบว่าคนไทยกินอาหารเค็มกันมากขึ้น ล่าสุดในช่วงปลายปี 2564 เราก็ได้เห็นความเคลื่อนไหวจากภาครัฐที่เตรียมเก็บภาษีความเค็มจากกลุ่มอาหารโซเดียมสูงเพื่อให้คนไทยลดการบริโภคอาหารรสเค็มลง
หลังสถานการณ์โควิดทำให้ร้านอาหารทะเลขวัญใจชาวต่างชาติ “Aloha Hot & Juicy” ที่เอเชียทีค เดอะ ริเวอร์ฟร้อนท์ ต้องหยุดให้บริการชั่วคราว “แนน-ปานรดา ปัญญาอธิสิน” ผู้ประกอบการนักคิด จึงตัดสินใจฟื้นสูตรลับประจำตระกูลกว่า 70 ปี มาแจ้งเกิด “เต้าหู้ยูนนาน” (Yunnan Tofu)
